الحب حب

قصيدة الحب الاولانى
ابتدى اول كلامى عن انسانة جرحتها سنين وليالى هبتدى اول سطور عن قلب عاش حزين مكسور اتكلم عن انسانة حبتنى من قلبها وتملى كنت انا سبب جلرجها عيشتها ى كدب وخداع وتملى كنت بطب منها الوداع كلمة بحبك كانت تقولها والدموع مليا عنيها وانا من غرورى كنت ديما بقسى عليها واعترفلها ان انا عمرى ماكنت ليها وانى هى مجرد وحدة بتسلى بيها نزلت دموعها زى المطر وقتلى انت انسان قلبك حجر وفرقتها ومصعبش عليا كسرة قلبها ولا دموعها اللى كانت نازلة على خدها فكرت ادور على حب تانى اتارى الدنيا اسودت قدامى كنت اقابل غيرها واسيب واقول كل شى قسمة ونصيب عرفت انى انسان انانى ومش ممكن اقبل زى الحب الاولانى قعدت سنين ادور عليها عنوان احلامى كان دايما عنيها عرفت انى ظلمتها وكنت سبب جرحها لحد مالقتها جريت عليها وعينى جات فى عينيها ولمحت دبلة بتلمع فى ايديها وطفل صغير بينطق بكلمة ماما ماما بيناديها قلبى اتنزع منى والدموع نزلت من عينى غصب عنى سالتها انا حبى لسة فى قلبها ردت عليا بنظرة ماعرفتش معناها ودمعة حزينة بتترجانى انساها

بجد رووووووووووووووووووووووووووووعة كل كلامك حلو واللة مستانية كل اشعارك الحلوة الى زيك


تقبلى مرورى